Zeg, kan ik er lang op Mediteren als ik naar Yoga?

Op 30 mei zag ik op LinkedIn een bericht van Tamara Wentink voorbij komen. Toen ik in Deventer woonde was Tamara een buurmeisje. Altijd vrolijk, enthousiast en spontaan, oftewel the girl next door en dus geliefd bij het mannenhuishouding op de Mr. de Boerlaan 1. We zijn elkaar na de studietijd nog weleens tegengekomen, maar zoals wel vaker verwateren contacten ook. Ik wist dat ze zelfstandig ondernemer was en iets met relaxkussens deed, maar verder eigenlijk niet. In het bericht stond:
Even een dag helemaal opladen? Een dag vol ontspanning, yoga, meditatie en inspiratie op een prachtige locatie in hartje Arnhem? Meld je dan nu aan voor de Flowee relaxdag op 20 juni!

 

Yogo, Yoga, Yovoy

Aangezien mediteren leren op mijn bucketlist staat (zie ook listig geëmmer), deze dag in mijn hometown Arnhem plaats gaat vinden, ook nog eens in mijn geliefde Sonsbeekpark en ik Tamara dus ken dacht ik direct: leuk! Moet ik doen! Impulsief reageerde ik op het bericht met de mededeling dat ik me wellicht wel ging aanmelden. “Doen, wordt echt heel tof!”, was haar spontane reactie.


Vervolgens begon het denken bij mij.... meditatie... yoga... hoe zweverig gaat dit worden? Wat trek je eigenlijk aan bij zoiets? Misschien vreemd maar voor mij echt een onbekende wereld. De twijfel sloeg daardoor behoorlijk toe en de stemmetjes in mijn hoofd begonnen zich ermee te bemoeien.
Niets voor mij joh, ik ga vast mijn lachen niet inhouden, kom op gewoon doen, zit daar vast met allemaal oude zweverige vrouwen, toch lekker om een dag relaxt en uit mijn hoofd te zijn?

Aanmelden deed ik nog niet en bij mij volgt na uitstel toch meestal wel afstel...
Een paar dagen later had ik een afspraak om iemand te coachen. Deze persoon was dat alleen vergeten. Kortom, ik was voor niets naar een locatie gereden en kon ook niet weg want mijn vervolgafspraak had ik in diezelfde stad gepland. Hierdoor had ik wel tijd voor mezelf en ik begon mijn mails door te nemen. Plots zag ik daar opeens ook weer die oproep staan...

Niet nadenken en gewoon doen,  bedacht ik me en ik melde mezelf aan. Wel meteen gevolgd door een LinkedIn bericht aan Tamara.

Nou Tamara... ik heb me aangemeld. Moet zeggen dat ik wel even een hobbeltje moest overwinnen hoor. Staat op zich allemaal wat ver van me af, maar wil wel een keer meemaken wat het inhoud om te mediteren. Pak ik de Yoga er ook maar meteen bij. 
Meteen maar even een (naar alle waarschijnlijkheid stomme) vraag:
Wat moet je die dag allemaal meenemen en wat voor soort kleding is handig? (Nogmaals het staat allemaal wat ver van me af, dus ik heb niet echt een beeld, haha)
.

De eerste stap was in ieder geval dus gezegd: Ik ga gewoon!

 

Doe eens relaxed!!

Inmiddels had de organisatie (Flowee) mij een mediteerkussen gestuurd... geen idee wat ik hiermee aan moest. Maargoed dat hoor of zie ik vast de 20e bedacht ik me.
De week voor de 20e bemerkte ik echter een soort van zenuwachtig gevoel bij mezelf ontstaan. Om eerlijk te zijn... ik had er niet zoveel zin meer in. Maar “practice what you preach”, zeg ik weleens tegen anderen. En aangezien ik training geef in het oprekken van je comfortzone moet ik zelf ook maar accepteren dat dit gevoel nou eenmaal hoort bij het uit je comfortzone gaan. Dus even doorbijten, het als leerzaam ervaren en in het ergste geval weet ik dat dit niets voor mij is.

Op de dag zelf, 20 juni jl., bracht ik eerst de kinderen naar school. Ik had een trainingsbroek, polo shirt, sportsokken en sportschoenen aan gedaan. Terwijl ik ze naar school bracht, brak het zweet me aardig uit. Het is een warme dag vandaag... of is dat toch de spanning voor deze relaxdag? Ik besloot om weer terug naar huis te gaan om dan maar een korte sportbroek aan te doen en ook meteen een dunner shirt en dunnere sokken. Daarna ging ik dan echt richting Sonsbeekpark.

Op de parkeerplaats aangekomen merkte ik dat het toch niet zo warm was en... trok ik toch maar weer een lange trainingsbroek aan... nota bene over de korte sportbroek... ik werd zo langzamerhand helemaal gek van mezelf. Nu is het echt tijd om relaxeter te zijn op deze relaxdag hoor! Sprak ik mezelf vermanend toe.

 

Mediteerspul dat lichaam

Aangekomen bij de Witte Vila zag ik tot mijn opluchting vooral normale mensen, dus niet allerlei vage en zweverige gasten. Toen de groep compleet was en iedereen welkom werd geheten, werd de dag doorgenomen. “We beginnen zo met mediteren, gevolgd door een lunch, daarna volgt een stiltewandeling door het park, vervolgens krijgen we een yogales en we sluiten de dag af met een inspiratie spreker.” Voordat we beginnen moest je voor jezelf een intentie voor de dag benoemen en ook uitspreken. Een goed gekozen begin, want ik ben er zelf ook altijd voorstander van om bewust te zijn van een bepaalde intentie waarmee je een meeting of dag instapt. Mijn intentie was uit de comfortzone/grenzen verleggen en ontdekken, daarnaast het ervaren van rust en relaxedheid.

We begonnen met de meditatie, na wat uitleg over meditatie (vertrouwt raken met je geest en je geest tot rust kunnen brengen) volgde de eerste oefening: een minuut lang je ogen dicht doen en rust ervaren. Na een paar seconden begonnen mijn ogen al te trillen en was ik afgehaakt. We kregen daarna nog een oefening waar we een minuut stilte moesten ervaren, waarbij we tevens een vraag aan onszelf moesten beantwoorden. Dat zorgde voor afleiding en ging al beter. Na weer wat uitleg volgde een oefening van 10 minuten! “We gaan geconcentreerd in gedachten door het lichaam”, zei de begeleidster. Ik was inmiddels overal langs geweest toen ik hoorde “We beginnen met de ogen, ga al die oogspieren maar langs.” Vreemd genoeg hielp mij dit wel. Mijn ogen begonnen te ontspannen en daardoor te tranen. Ook mijn handen begonnen te zweten en ik moest veel gapen. Dit was best wel fijn! Ook het oefenen met diep ademhalen hielp mij goed. Deze dag begon met wat last van buikpijn en na deze oefening was dit helemaal weg. Apart ook om te constateren dat je zoveel spanning in je gezicht vasthoudt. En of je het wil geloven of niet, toen ik na de meditatieles de trap afliep voelde ik me duidelijk lichter en ontspannen in mijn lichaam.

 

Relax do do it, when you want to go to it

Na de lunch begon de stiltewandeling. Tja, dat was wel een beetje vreemd en ongemakkelijk moet ik bekennen. Als een rouwstoet in sportkleding liepen we daar door het park. Toen we op een gegeven moment met z’n allen om een grote boom stonden om de natuur te horen, voelde het alsof ik onderdeel van een vage sekte was geworden. Neemt niet weg dat wandelen en luisteren naar natuurgeluiden best aangenaam is. Maar als groep met de kaken strak op elkaar door een park te wandelen is blijkbaar niet echt mijn ding.

Daarna begon de yogales. De introductie sprak mij meteen al aan aangezien ik het brein erg interessant vind. We gebruiken dagelijks veelvuldig onze linker hersenhelft. Hiermee analyseren en plannen we, hier zit de logica, woorden en getallen. De rechter hersenhelft krijgt vaak veel minder aandacht. Hier zit onder andere emotie, verbeelding, creativiteit, muziek en ruimtelijke inschatting. Met Yoga stimuleren we met name die rechter hersenhelft.

De oefeningen waren op zich best leuk om eens te doen. Een aantal oefeningen herkende ik vanuit de sport en andere oefeningen waren totaal nieuw. Het was een combinatie van intensief en ontspanning. Ik merkte alleen wel dat ik echt geconcentreerd moest zijn op de uitvoering, want op de momenten dat ik me realiseerde dat de begeleidster in een e r g  r u s t i g  e n  m o n o t o o n  t e m p o de oefeningen of bewegingen tot ons liet komen schoot ik bijna in de lach. Helemaal met de combinatie van het benoemen van de oefeningen, zoals we voeren nu de krokodil uit of wat dacht je van de boom of de berg. Maargoed ik kon me lachen inhouden en vond het interessant en leuk om eens mee te maken.

De inspiratiespreker had als thema “Het volgen van je hart en je intuïtie”. Nou met deelnemen aan deze dag heb ik niet bepaald mijn hart gevolgd, maar zeker wel mijn intuïtie.

Voor mij was deze dag erg mooi om mee te maken, een echte investering in mezelf. Ben duidelijk tot rust gekomen, uit mijn eigen comfortzone gestapt en nieuwe inzichten gekregen.
In de toekomst ga ik zeker vaker even tijd voor mezelf nemen, mijn eigen rust vinden en zo relaxeter in mijn vel zitten. Kortom de moeite waard en ik denk dat het voor iedereen een aanrader is om eens zo’n relaxdag van Flowee mee te maken! Jah man!

Take it easy guys!

 

Andere blogs van Matteo lees je hier.

 


Lees meer artikelen

We zijn weer terug van een mooie reis, wat zeg ik een geweldige beleving. Mijn vrouw en ik houden erg van reizen en onze kinderen krijgen dat daarom ook met de paplepel ingegoten. Zo is mijn dochter van 5 …

  8 Aug 2018

Mijn nieuwe leventje is nu ruim een maand oud en ik moet zeggen, het bevalt erg goed. Het voelt voornamelijk relaxt aan en dat is voor nu best genieten.   Stilte na de storm Mensen om me heen stellen wel continu vragen als Heb …

  9 May 2018